Verwondering 40: Pelgrimspad in de winter
Vorige week liep ik met mijn Pelgrimspadvriendin in Brabant.
Wintertijd, het uur van rust en reflectie voor mens en natuur.
Zonneschijn op de Landschotseheide.
Het licht vergrauwt, kleuren vergrijzen, het wordt ijzig koud.
Gebaande paden worden modderpoelen.
Doodstil is het in Vessem. Geen pelgrim in dit oord. De kerk is dicht helaas. Er klinkt geen heilig woord. Covid is hier de baas. Op de begraafplaats kan je schuilen in de grot. Stilstaan bij de Piéta.
Langs het pad licht een Citroenstrookzwam op.
Het paard lonkt, maakt warm contact.
Vingerhoedskruid en wintertarwe verwachten warmer weer.
Opluchting in de maneschijn.