Verwondering 39: Stilte
In de tijd van advent wordt de verwachting van de komst van Davids Zoon steevast uitgezongen met het lied “Stille nacht, Heilige nacht”. Stilte waarin Gods stem kan klinken. Stilte die leidt tot aanbidding. Het riep bij mij de vraag op: hoe kan ik iets van stilte in beeld brengen? Heb ik dat eerder gedaan? Ik keek mijn foto’s van het afgelopen jaar na en er waren een paar van die momenten waarop ik stil werd in aanbidding. Ik deel ze hier.
Mist op het landgoed Heidestein bij Zeist, er zijn bijna geen geluiden en geen mensen meer. De zon is onder, de maan komt op. Stille nacht.
Uren lang verzamelde het web de minuscule mistdruppeltjes. Verstild hangt deze schepping in het violette licht.
De stilte van een pak sneeuw in het Perenlaantje.
November in Zeeland. Het werk van mens en machine is klaar, de oogst binnen. Stilte heerst op de omgeploegde voren.
Mist in de Crezéepolder verhult en onthult.
Na mist breekt de zon door op het mospad.
Amen, Gode zij eer!