“Dat de natuur er gewoon is, accepterend is, geeft mij een gevoel van lichamelijke ontspanning, kalmte en vrede in mijn hoofd”.

Met twaalf interviews bracht Daphne Meuwese een variatie aan ervaringen met de natuur in kaart van cliënten die tijdens therapie buiten in de natuur wandelden met de therapeut. Zij schreef er een belangwekkend wetenschappelijk artikel over en gaat er op 27 januari 2022 promoveren aan de VU.

Mijn hart springt op van vreugde als ik de reacties van respondenten lees. Ik herken er veel van in mijn eigen praktijk.

Ik noem er een paar. Het brengt de client niet alleen dichter bij de kern, het gaat ook gemakkelijker, sneller. Opvallend is dat iemand meldde dat emoties sneller kwamen en ook makkelijker te hanteren waren. De natuur is accepterend, daardoor kan ik veel sneller mezelf zijn, was een reactie. De enorme ruimte geeft me het gevoel onderdeel van een groter geheel te zijn, draagt iemand anders aan. Het relativeert en tegelijkertijd ontstaat er perspectief, het troost. Een respondent zegt: ondanks dat ik nu in een drassig stuk land, half droog half nat ben, zo zal het ook voor mij zijn in mijn leven. Er komt een tijd dat de zon weer zal schijnen, ook voor mij. Het geeft me hoop en verlichting, een gevoel van perspectief. Want deze periode gaat ook weer voorbij. Het geeft misschien ook een beetje acceptatie, dit is hoe het in het leven gaat. De ene periode gaat de andere komt. En zelfs uit een moeilijke periode kan iets nieuws voortkomen. Het beste woord is hoop denk ik. Ik merkte dat mijn stappen lichter werden, ik stond rechter op, dat gaf mij meer zelfvertrouwen. De kritische gedachten over mijn eigen gedrag werden minder. Zo kon ik meer open staan voor het hier en nu.

Het wandelen in de natuur voelde minder stigmatiserend dan in een ruimte in een kantoor meldt iemand anders. Verschillende respondenten ervoeren meer gelijkwaardigheid in relatie met de therapeut, naast elkaar wandelend in dezelfde richting.

In het artikel wordt een concept van de opgedane ervaringen in de natuur gemaakt vanuit de buitenwereld “de natuur is er gewoon”, via de vraag welke rol dat speelt voor de client, wat dat met haar doet en wat dat dan betekent voor de client, naar de binnenwereld  “Ik kan mezelf zijn”. Verder worden de ervaringen gerelateerd aan de theorieën van de Stress-Reduction Theory, Attention Restoration Theory en de Attachment Theory.

Concluderend wordt er gezegd dat er aanwijzingen zijn dat de natuur mensen dichter bij kun kern brengt.  De natuur is een faciliterende en ondersteunende omgeving om ervaringen van het innerlijk aan te boren (toegankelijk te maken?). Dit wordt gezien als van doorslaggevend belang in evidence based behandelingen.

Ik feliciteer Daphne Meuwese van harte met dit mooie artikel. Met veel plezier heb ik er aan meegewerkt. Hartelijk dank voor de kans om aan dit onderzoek mee te doen.

Citation: Meuwese D, van der Voort N, Dijkstra K, Krabbendam L and Maas J (2021) The Value of Nature During Psychotherapy: A Qualitative Study of Client Experiences. Front. Psychol. 12:765177. doi: 10.3389/fpsyg.2021.765177.

Wil je het hele artikel online bekijken? Klik hier.

Noot: de citaten uit dit Engelstalige artikel zijn in het Nederlands geparafraseerd weergegeven.