Verwondering 26: 10-05-2021 Wit

Oogverblindend wit stonden ze in het ochtendlicht te pronken. Mijn oog werd onweerstaanbaar getrokken naar de groep kersenbomen onderaan de dijk. Ze inspireerden me om de aanpak van de fotoselectie voor verwondering eens een keer anders te doen. Tot nu toe maakte ik foto’s van mooie momenten in de natuur onderweg. Ik selecteerde een  bloem, een dier, een lucht. Achteraf zocht ik naar een verbindende tekst. Nu was het thema gelijk duidelijk: wit. De komende weken zou er op mijn foto’s wit te zien zijn. Toen ik terug kwam om de eerste foto van de kersenbomen te maken was het bewolkt, een week later waren ze uitgebloeid.

Gelijk ging ik gericht en anders kijken. Overal zag ik ze nu, die witte bomen. In tuinen bij mensen, in parken, op het talud bij het spoor en heel veel rond het gemeentehuis.

In mijn eigen tuin merkte ik dat zuiver wit niet vaak voorhanden was. Ik zag perenbloesem met rode meeldraden en veel bloemen met een geel hart zoals deze struikmargriet.

Onze witte berken boom bast is er altijd. Een paar weken in het voorjaar is de vreugde dubbel als de scheefbloem bloeit en het wit accentueert. Meerdere keren zette ik ze nu samen op de foto. Vaak was het bewolkt en het beeld vlak. Tot dit moment.

In de Crezéepolder zag ik een paartje witte kwikstaarten. Witte buik, een witte wang, wat witte vleugelpennen, verder hebben ze een zwarte kruin en bef en veel grijs. De kluut heeft al veel meer wit. En de zwaan wint.

De bermen zijn intussen gevuld met fluitenkruid. Kunstig gecreëerd wit kant.

Wolken zijn altijd wit of toch niet? Afgelopen weken waren er heel veel wolken, van licht grijs tot bijna zwart. Het bleek een hele toer om het plaatje van deze wolk te schieten. Een paar minuten later en verder het land in, was hij grotendeels grijs.

Echt lyrisch werd ik toen ik het licht van de avondzon op de vele uitgebloeide paardenbloemen zag vallen. Allemaal oplichtend wit als lampjes.

Het feest was compleet toen ik erbij neerknielde en de concentrische cirkels zag van de reflecties die de zaadpluizen schreven rond het licht van de zon.

Twee dagen later na de storm waren alle paardenbloemstelen kaal. Het zaad werd gezaaid.

Schrijf je in!

Verwondering verschijnt een keer per twee weken.

Ontvang een mailtje met elke volgende aflevering.